Barcos de papel na ría, dende o outeiro. O arqueiro coloca a frecha e tensa o arco; frecha-dirección, frecha-arma. É finlandés porque é galego. Países, marcas malas. Pódese dicir que o deseño é unha terra tomada por dictadores disfrazados. Ikea está moi ben. A Avant Garde, as cabinas de teléfono e os buses londinenses, o iPod e os arabescos, están moi ben. Moi cool. O arqueiro finlandés desconfía. Juan Perro canta:
“el deseo es una flecha disparada
que en la espalda del arquero está clavada”
Noria, valse, bocoi, comando z comando y, eixo; evitemos as palabras importantes, ou disparémoslles con desenfado. Quén quere cambiar o negocio. O arqueiro olla como arden as velas. Papel queimado, papel limpo.
_
Miguel
Esta obra está baixo unha licenza Recoñecemento-Non comercial-Sen obras derivadas. 3.0 España de Creative Commons.