Esta é unha tarde coa familia na praia ou no monte. A señora pousa a cesta de vergas e estende o mantel de cadros brancos e vermellos. Sentan arredor os fillos e máis o home. O sol está perfecto. Ao fondo, un pouco á esquerda, óllase a un pescador sentado. A señora saca da cesta unha fogaza de pan rústico, un bote de marmelada, cubertos e pratos. Só hai que abrir o bote, xa está: é o que di a etiqueta, e sen trampa, sen enganar ao consumidor.
- Non acabo de velo… e o nome… para unha marmelada… alcatrán é o que estou pensando que é?
- Un nome inolvidable, xefe, fágame caso.
Os nenos comen alegremente. A señora colle o xornal que sobresae da cesta, este mes, no Merdacona, lévese dous botes de marmelada ecolóxica Alcatrán pagando a segunda unidade a metade de prezo. A señora olla o seu bote e sorrí.
_
